Urgentie was haar deel. Potten en pannen. De rapen gaar, wie eet ze nog?
Trek je chokeknop helemaal uit. En je onderbroek, of nee, liever niet.
Wanneer pierlala verdwijnt.
Het zo koud hebben is geen leven en aardbeienjam lust ik niet.
Allemachies, het werkt. Ik kan dit misschien ook, later als jij groot bent. Want de wind waait uit de verkeerde hoek, tepels verdorren en het lieveheersbeestje broedt op een plannetje.
Maar natuurlijk, hebban olla vogala leidt tot betweterige inzichten van de kouwe kermis: “Stond in het allereerste poesiealbum.”
Verdraaid.
Dat kan ook.
Met sint-juttemis. O ja; geen Hoofdletter.
Bedankt hè, volgende keer bij ons?
Ons bij de volgende keer bedanken.
Goed snuiten, daar in de biechtstoel, met je zaddoek.