Fluitend loop ik door de stille stad.
Deze avond is er een om in te lijsten!
Onlangs ontmoette toevallig ik een klasgenootje uit de jaren tachtig. We maakten een lunchafspraak. En toen was daar vanavond.
Mirella kon op de middelbare school al iedereen krijgen. En dat deed ze ook. Zij ging voor de sportieve en populaire types. Mij zag ze nooit staan. Mijn hoofdrol bij het schooltoneel maakte geen indruk.
Ik bewonderde Mirella in stilte maar durfde geen toenadering te zoeken, schijterd die ik was.
Tijdens onze lunchafspraak kwam haar levensverhaal. Relaties wisselden elkaar al die jaren af.
Nu was Mirella samen met Joop, een bodybuilder uit het semi-professionele circuit. Zij wilde met hem breken, maar hij liet haar niet los. Zijn volledige aandacht ging uit naar de sportschool, voedingssupplementen en zijn wedstrijden. O ja, en eens per week een verplichte, voor Mirella weinig bevredigende, wip. Gezien de krachtsverhoudingen bleef zij bij hem.
Na mijn scheiding, drie jaar geleden, was er geen nieuwe liefde meer in mijn leven. De ontmoeting met Mirella – nog steeds een bloedmooie meid – liet mij niet onberoerd.
Kortom, we belandden vanavond in haar bed. Joop zou tot laat trainen.
Als ik bijna thuis ben hoor ik voetstappen achter mij. Ik kijk voorzichtig achterom en zie bij het lantaarnlicht een beer van een vent. Ik herken Joop van de foto in Mirella’s slaapkamer.
Ik zet het op een lopen, maar moet het afleggen tegen honderden uren sportschooltraining. Joop grijpt me vast en knijpt mijn keel dicht.