‘Hallo, met de politie?’
‘ … ‘
‘Ja, met mevrouw Strötmann. U moet snel langskomen, het gaat helemaal mis. Bij hem van hiernaast, op nummer 23.’
‘ … ‘
‘Op 21, ik woon ernaast. Strötmann, met o-umlaut en dubbel-n. Margaretha Johanna Elise, naar mijn grootmoeder. Roepnaam Marrie, met dubbel-r.’ Ach mens, wat maakt mijn roepnaam toch uit, schiet in ‘s hemelsnaam op!
‘ … ‘
‘Nee, dat is mijn roepnaam, niet die van mijn grootmoeder. Haar roepnaam was Greet. Maar stuurt u nou snel een patrouillewagen?’
‘ … ‘
‘Nee, geen overlast, ik hoor verder niets.’
‘ … ‘
‘Nee, ik zie geen wapens. En niemand met een mes in zijn lijf. Ook geen bloed. Het is zo al erg genoeg, dat zou er nog bij moeten komen! Stel je voor zeg!’ Ja kom op, hoe moet ik dat nou weten? Kom dan zelf langs en een beetje gauw, verdorie.
‘ … ‘
‘En nee, ook geen brand of explosie.’ Tjeses, waar slaat dit op?
‘ … ‘
‘Nou daar is de politie toch voor? Voor als het fout gaat? En reken maar dat het hiernaast helemaal niet oké is. Ze zijn met zijn tienen, in één kamer. Hoort u? In één kamer, met zijn tienen! En die man woont daar alleen.’
‘ … ‘
‘Nee, ik kan niet harder praten, dan horen ze me.’
‘… ‘
‘In de tuin, van nummer 23. Ik ben door de heg geglipt, in de achtertuin. Want vóór zijn de gordijnen dicht. Achter is de luxaflex maar half gesloten, ik kan er zo doorheen kijken. En ondanks de beslagen ramen kan ik zien wat zich daarbinnen afspeelt.’
‘ … ‘
‘Hoezo, mag niet? Er klopt daar iets niet, en dan is het mijn burgerplicht om de politie te waarschuwen.’ Oh gottegottegot, ‘mag-niet’ is het toverwoord, dan hoeven ze zeker niet te komen.
‘ … ‘
‘Maar het is onveilig; ze hebben helemaal niets aan, niet eens mondkapjes.’
‘ … ‘
‘Dat kan wel wezen, maar het is daar heel onveilig. Dat heb ik toch al gezegd.’
‘ … ‘
‘U moet weten, dat ik niets heb tegen de buurman, hij is alleraardigst en we drinken samen weleens koffie. Ik doe alleen maar mijn burgerplicht door de politie te bellen over een onveilige situatie. En als u niemand stuurt, zal ik de burgemeester persoonlijk laten weten dat de politie niets doet met een melding over een gevaarlijke situatie. Met hem heb ik ook weleens koffie gedronken, begrijpt u? Maar zover hoeft het toch niet te komen?’ Zo, nou jij weer!
‘ … ‘
‘Goed zo, ik ben blij dat u dat doet. Dank u wel. Goedenavond.’
Uit de nieuwsbrief van Tabula Rasa
In verband met de coronamaatregelen is het jaarlijkse kookfestijn niet doorgegaan.
De organisator, ons lid en gepensioneerd kok Koos Vrijbrief, heeft echter zijn huis en keuken ter beschikking gesteld, waardoor er toch gezamenlijk kon worden gekokkereld.
De negen aangemelde leden hebben samen heerlijke gerechten bereid.
Aan alles was gedacht, tot en met doorzichtige latex handschoenen, schorten en speciale gelaatsschermen.
Over dit culinaire samenzijn hing echter een kleine schaduw.
De politie kwam poolshoogte nemen omdat er melding was gemaakt van een onveilige situatie.
Al snel werd het de Hermandad duidelijk dat iedereen voldoende was uitgerust met beschermende middelen, zodat het kookfeestje gewoon doorgang kon vinden.
De aanwezige keukenprinsen en -prinsessen vonden het bezoek van de politie een onwelkome onderbreking.
Maar onder het motto lief zijn voor elkaar hebben zij de vermoedelijke meldster even later een smakelijk hapje aangeboden als dank voor haar getoonde bezorgdheid.
Hendrik Swaman,
secretaris vereniging Naturistencamping Tabula Rasa