Pa leeft voort

Gezamenlijk tillen ze de kist uit de grote zwarte stationwagen op de baar.
Zijn medewerkers kijken Bol vragend aan; hebben ze het door?
Bol kijkt voor zich uit en op zijn teken begeleiden ze de kist met gepaste eerbied naar de aula.
Ik knik naar hem en voeg me bij mijn moeder en mijn zus in de familiekamer waar we, ieder gevangen in onze eigen gedachten en emoties, het begin van de plechtigheid afwachten.

Bol komt de familiekamer binnen en stelt me met een hoofdgebaar gerust. Hij buigt voor mijn moeder en mijn zus en nodigt ons uit hem te volgen naar de aula.

Het is een korte, sobere plechtigheid.
Er wordt klassieke muziek gespeeld, mijn zus draagt snikkend een gedicht voor waarin zij verhaalt hoe zij zich pa zal herinneren.
Een oud-collega spreekt mooie woorden en er wordt gebeden.
Namens de familie bedank ik de ruim twintig aanwezigen voor hun komst en voeg eraan toe dat er helaas geen koffietafel is.

Na afloop trekken condoleances mompelende familieleden en vrienden aan ons voorbij. Een enkele keer neig ik achterover of beweeg nadrukkelijk mijn hand naar achteren, teneinde goedbedoeld fysiek contact te vermijden.

Een week later spreek ik Bol. Het is allemaal goed verlopen. Zijn medewerkers accepteerden zijn verklaring voor het gewicht van de kist, een combinatie van een nieuwe, lichtere houtsoort en een door ziekte uitgemergelde overledene, die in de loop van een jarenlang ziekbed enige amputaties heeft ondergaan.
In het crematorium is de lege kist verbrand en niemand stelde vragen. 
We gaan naar het industrieterrein waar hij een pand huurt, waarin voorheen een soepfabriek was gevestigd. De ketel die ze er achterlieten kon hij, na wat kleine aanpassingen, goed gebruiken voor zijn toekomstplannen: de introductie van een nieuwe vorm van lijkbezorging in ons land, naast begraven en cremeren.
Op de vroege ochtend van de uitvaart bracht ik het lichaam van mijn vader samen met Bol van zijn rouwcentrum naar dit pand, waar Bol het heeft geresomeerd.

Morgen maak ik de tuin van mijn moeder winterklaar. Vroeger deed pa dat; de tuin was zijn grote passie en in november bracht hij hem altijd in prima conditie. Na snoeien, schoonharken en omspitten bemestte hij de aarde met beendermeel.
De witte korrels die ik haalde bij Bol liggen klaar in mijn auto.

Recente Artikelen

Archief