Onweer is herrie en lichtflitsen en dat laatste is dan mooi om te zien, een schouwspel waarvoor menigeen zijn bed uit gaat om voor het raam te kijken naar die bliksemschichten.
Onweer is ook angst bij dieren die er niet tegen kunnen net zoals oudejaarsnacht met vuurwerk, trouwens de weken daarvóór ook al. Lekker is dat, als je een hond hebt die er niet tegen kan, je wordt daar zelf ook helemaal temmes van.
En wat die donder betreft het is een hoop gerommel en dat heb je nou ook bij aardbevingen, zoals in Groningen heb ik me laten vertellen. Niet dat horen en zien je vergaat, maar het gaat niet echt geluidloos. Daarna ook nog veel gedonder met verzakkingen, instortingsgevaar en schadeclaims die gebagatelliseerd worden. En de politiek die overdonderd wordt door ontevreden burgers, die hun huizen zien instorten, of de verkoopwaarde daarvan, en de politiek achterover zien leunen.
En nu hoor ik net deze week dat er hier in het Westland tot wel meer dan 300 % meer aardgas uit de bodem is gehaald dan was toegestaan in de concessie.
Als het ook hier tot aardbevingen leidt, zal dat ook hier veel gerommel en gedonder opleveren. Want schade is touwtrekken en dan heb je nog het politieke geharrewar; de gemeente had zus of zo en Den Haag doet dit niet of laat dat na. Kortom, gedonder zat.
Krijgen we hier dan ook een Commissie Alders? Donders, ik moet nu al lachen, want ik zie Kees van Kooten als de ultieme verpersoonlijking van Hans Alders.